Polańczyk to wieś na zachodnim brzegu jeziora usytuowana przy małej obwodnicy wokół jeziora. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1580 roku. Polańczyk składa się z dwóch części. Pierwsza z nich położona wzdłuż drogi to właściwy Polańczyk, czyli wieś. Jest tam piekarnia, restauracja, dalej wzdłuż drogi bar i kościół. Za kościołem skręca się do promu na wyspę Energetyka, a także na przystanie KOZŻ, Unitra i Zjawa. Na tych przystaniach w czasie sezonu również działają drobne punkty gastronomiczne. Drugą częścią Polańczyka jest uzdrowisko, które ciągnie się wzdłuż drogi odchodzącej od głównej, trochę za szczytem górki, na której położona jest wieś. Uzdrowisko jest całe położone na długim półwyspie. Jest tam kilka sanatoriów, które z reguły posiadają własne przystanie na których wypożycza się sprzęt pływający. Na samym początku tej głównej ulicy jest poczta oraz dwa telefony na karty. Dalej idąc w dół jest bar oraz kilka sklepów, potem ośrodki wczasowe. Mniej więcej na środku drogi jest scena gdzie odbywają się różnego rodzaju imprezy. Koło sanatorium "Siarkopolu" jest następna budka z aparatem telefonicznym. Kontynuując naszą wędrówkę, docieramy do najbardziej zatłoczonego miejsca. Na przeciw sanatorium "Ela", znajdują się trzy sklepy spożywcze, sklepy z pamiątkami, zabawkami, pocztówkami i innymi drobiazgami, bar sałatkowy, trzy bary z hamburgerami, kurczakami, frytkami itp. oraz dwa puby, które zamieniają się wieczorem w dyskoteki: Róża Wiatrów i Pod Batem. Nową dyskoteką jest Złoty Róg gdzie z reguły wstęp jest za darmo za to ceny są nie z tej ziemi, znajduje się ona w tym samym budynku co fryzjer. Dyskoteka jest też organizowana czasami w domu wczasowym Jawor w Polańczyku, nie mylić z WZW Jawor, chociaż to też ośrodek wojskowy. Na końcu Polańczyka jest dosyć dobra restauracyjka z domowym jedzeniem, a za nią jest kawiarnia "Stanica", są tam najlepsze lody, czekolada, bita śmietana i inne, tylko trzeba mieć dużo pieniędzy.
Wieś i ośrodek wypoczynkowo-uzdrowiskowy malowniczo położony nad brzegami zalewu solińskiego. Siedziba gminy. Kilka obiektów uzdrowiskowo-wypoczynkowych różnych instytucji i zakładów pracy. Pensjonaty, kwatery prywatne i pola namiotowe. Ośrodek zdrowia, Apteka. Centralna baza WOPR (cypel). Poczta, przystań żeglarska, kąpielisko, pole biwakowe, wyciąg narciarski. Zabytkowy kościół Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości (dawna cerkiew) wzniesiony w 1907 r. i plebania z tego samego okresu oraz kaplica z 1909 r. W kościele cudowna ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem zw. Matką Boską Łopieńską pochodząca z 1 poł. XVII w., przeniesiona tu z cerkwi w Łopience w 1949 r.Od samego początku istnienia wsi używane były dwie wersie jej nazwy.
Pierwsza w brzmieniu POLESCZAŃSKIE lub POLESZCZAŃSKIE miała charakter lokalizujący praosadę wsi na terenach uzyskanych po wykarczowaniu i zagospodarowaniu leszczynowych lasków/po-leszczyńskie/.
Rodowód drugiej nazwy w brzmieniu POLAŃSKIE ,a póżniej POLAŃCZYK nawiązuje do słowa''polana'', czyli miejsca powstałego w terenie leśnym po usunięciu drzew.Słowo ''polańczyk''powstało poprzez podwójne zdrobnienie ''polana''.Pierwsze zdrobnienie wynikło z zastosowania su-fiksu -anka /polańka/,
a drugie wzmacniające wyraz już zdrobniały,powstało po dodaniu sufiksu - czyk /polań-czyk/polana - polańka - polańczyk.